Epifity

Epifity to glony, mszaki, paprotniki, porosty i keaitowe. Porost to np. brodaczka. Podział epifitów to: epifile są na liściach, u nas są glony, porosty i mszaki, w tropikach, mszaki żyją na dużych liściach wieloletnich roślin, epifity korowe, ich nasiona kiełkują w załamaniach kory, w korze są ich korzenie, epifity detrytusowe, w załamaniach kory i gałęzi gromadzi się detrytus, często w gniazdach mrówek.

Drugi podział to przygodne epifity, mogą żyć bez rośliny np. drzewa, u nas żyją na spróchniałym wierzbach, na czubku drzewa to niecierpek, pokrzywa, porzeczka, hemiepifity kiełkują na innych roślinach, tam rozwijają się siewki, ukorzeniają się te rośliny w podłożu. Są rośliny rosnące na skałach, na nich są mszaki, na łodygach też są mszaki.

Cechy epifitów kwiatowych i paprotników: kseromorfizm, gruba kutikula, sztywne, grube liście, tkanki wzmacniające, gruba epiderma, struktury ułatwiające pobieranie wody, jest heterofilia-liście dzielą się na na gromadzące wodę i detrytus, zarodnionośne oraz fotosyntetyzujące, heterozycja korzenie czepne, asymilujące i pobierające wodę, lekkie diaspory, wiatropylne u paproci i storczyków, duże, słodkie owoce, ptaki roznoszą nasiona. Zanokcica i drynaria mają kolumnowate liście, martwe gromadzą detrytus, narastają tam korzenie przybyszowe. Jest tu rodzina trojeściowatych. Dischidia rafflesiania, ma korzenie gromadzące w środku deszczówkę i detrytus, marzanowate: Hydnophytum sp. i Myrmecopodia sp. mają w liściach otwory, tam mrówki znoszą martwe owady, wyścielając nimi kanały absorbujące związki mineralne, które są do nich znoszone. Są tam przestrzenie pobierające minerały, ananasowate mają rozety liściowe z wodą i detrytusem, mają włoski absorbujące wodę i związki mineralne, liście tworzą lejkowate rozety, tam zbiera się woda, w tych zbiorniczkach żyją biocenozy: bakterie, glony, owady, pierwotniaki, rzekotki, drzewołazy. Żaby składają tam jajo rozwija się jedna kijanka, zjada owady i jest głodna, samica składa jej niezapłodnione jajo do jedzenia. Są liście przykwiatostanowe u oplątwy brodaczkowatej, jest podobna do porostu, ma włoski. pod epidermą są żywe komórki i martwe, których protoplasty ulegają apoptozie, reszta tworzy welamen, który chłonie wodę jak gąbka.

Storczykowate mają 30000 gat., 800 rodzajów 100000 kultywarów, w hodowli nasiona nie kiełkują, zarodek jest prosty, żeby się rozwijać potrzebuje grzybni. Dzisiaj hoduję się te grzyby, korzenie mają welamen, wiele warstw martwych komórek pod epiderma, które chłoną wodę jak gąbka, pod nim jest egzoderma, endoderma i związki przewodzące. korzenie są zielone, kora pierwotna i miękisz mają chloroplasty. Teaniophyllum sp. ma korzenie asymilujące, brak liści, Gongora sp. ma pseudobulwy pędy o różnych kształtach, zarodnionośne są u góry lub u podstawy. Pseudobulwa powstaje z  jednego międzywęźla (heteroblastyczna) lub z kilku (homoblastyczna), jest przy sympodialnych pędach rośnie cały czas, stara część zamiera, młodsze kwitną dalej, monopodialny rośnie do góry. Tworzą się tu korzenie powietrzne, Stanhopea sp. robi pachnące kwiaty, kwiatostan przerasta podłoże i ciężkie kwiaty wyrastają od dołu, maja dużo wzorków. Wanilia Vanilia sp. ma jadalne torebki, przyprawa.