Rośliny mięsiożerne

Rośliny mięsożerne to ok. 600 gatunków z różnych rodzin i grup ekologicznych, mają różne linie ewolucyjne, aldrowanda to 1 gatunek, aldrowanda pęcherzykowata, brokina ma 2 gatunki, byblis ma 7 gatunków, katopsis 1 gatunek, C. berteroniana, cefalotus 1 gatunek cefalotus bulwkowaty, darlingtonia, 1 gatunek darlingtonia californijska. Są tu rosiczka, pływacz, muchołówka.

Mają syndrom mięsożerności, czyli cechy pozwalające zwabić, zatrzymać, uwięzić, zabić, strawić i wchłonąć związki organiczne z ciała ofiary, każda roślina naczyniowa ma te cechy, wabią kwiaty, unieruchamiają i porażają włoski parzące, lepiące włoski unieruchamiają, u mięsożernych zespół tych cech jest w pułapce, która to przekształcony liść, pułapka wabi, więzi, zatrzymuje, trawi owady, niektóre nie mają enzymów trawiennych, ale wykorzystują bakterie i pluskwiaki.

Typy pułapek: dzbanek to liść lub rozeta liściowa np. u ananasowatych z aktywnymi elementami blaszki liściowej lub emergencjami, czynne pułapki są ruchome, bierne nieruchome, aktywne ma rosiczka i tłustosz bierne to byblis i aldrowanda. Pęcherzyki z czapeczka to następny typ pułapek, pęcherzyk to woda, gdy wpadnie do niej owad jest z nią zasysany do środka i trawiony. Sieci łowne to system rur z otworami, który zwęża się i prowadzi do komory trawiennej jest u katpurnicowatych np. u kapturnicy i darlingtonii. U niektórych mięsożernych trawią enzymy bakterii.

Klejące pułapki u kiwi, która ma 20 gat. U darlingtonii liście maja przestrzenie bez chloroplastów, jest wyrostek jako języczek węża z nektarnikami, ląduje owad na języczku, idzie do środka pułapki, idzie do światła-części bez chlorofilu. Kapturnica rośnie w Ameryce Płd., torfowiskach Europy-w Austrii im Czechach, podobna budowa pułapki do darlingtonii, owad szuka w niej innych owadów. Heliamfora żyje w kwarcytowych i piaskowcowych górach Brazylii i Górach Stołowych. dzbanek-wieczko dzbanka robi dużo nektaru, ma ładny zapach i włoski skierowane w dół u kapturnicy, owad ślizga się w dół po włoskach. Katopsis z ananasowatych to epifit, rozeta liści tworzy zbiornik z deszczówka, gdzie topią się owady, Broccinia redutta ma enzymy trawienne, przodek dzbanecznika był mięsożerny, ale mięsożerność zanikła dla 3 gatunków, jest spokrewniony z muchołówką, u aldrowandy nektarniki są na powierzchni mieszka dzbanka, ma własne enzymy, głównie proteazy, są w płynie bez bakterii, zanim zamek się otworzy u młodych osobników jest perystom, który zanika jest silnie nawilżona powierzchnia pułapki, są nektarniki, owad idzie do nektaru, mrówki tam żyją, jedzą nektar, żyją w pułapce i przestrzeni ogonków liściowych, idą do płynu, łowią owady, ich odchody wchłania roślina, mrówki chronią ja przed ryjkowcami, jest dziurka w nektarniku. Kokorniak  i darlingtonia nie maja antocyjanów w wakuolach, owad wpada do pułapki, idzie do światła. Mogą być włoski przyciągające termity w pułapkach.

Anatomia dzbanka, ma blaszki włosowe, owady dzięki włoskom na nogach chodzą po szkle i innych gładkich pow., włoski wbijają się w szczeliny, blaszki zatrzymują odnóża i zanieczyszczają je, owad nie może wyjść ze dzbanka, w pułapce są gruczoły trawienne, nietoperze i tupaje robią odchody do dzbanków dzbaneczników, niektóre gatunki, maja boczne wieczko, gdzie jest skonsolidowany nektar, wabi małe ssaki i ptaki, one oddają tam odchody, mało te gat. łowią owadów, więcej odchodów, rośliny owadożerne jedzą owady, mięsożerne nicienie, skorupiaki, pierwotniaki, glony, małe kręgowce, wiele organizmów jedzą.

Cephalotus sp. rośnie w Australii, żyje na dnie jezior, nadaje się do akwarium, są małe robią duże dzbanki, mają dwa typy liści, fotosyntetyzujące i zakończone dzbankiem. W dzbanku są gruczoły enzymatyczne, robią enzymy trawienne, pułapki mogą być w rozrośniętych ogonkach liściowych, gdzie topią się owady, byblis ma duże włoski ze śluzem i siedzące trawienne, w pułapkach może być robiona żywica, przyklejają się do niej owady. współpraca roślin z pluskwiakami atakującymi owady, jedzą owady, odchody idą na liść, epiderma liścia pobiera związki mineralne, pająk je pluskwiaki, daje odchody.

Rosolistnik portugalski żyje w Australii, na silnie nasłonecznionych klifach, od morza są mgły, chłonie z nich wilgoć. Mięsożerne żyją w wilgotnym środowisku, w niskim pH, unikają CaCO3, mało azotu i fosforu w glebie, tłustosz i rosolistnik mają włoski z elementami wiązki przewodzącej, 2 emergencje to śluz i enzymy trawienne, rosiczka ma 150 gatunków, ma kilka typów liści, 1 zginają pułapkę do ofiary, inne robią śluz, i enzymy to aktywna, klejąca pułapka, liść się zgina, ma włoski klejące. Rosiczka wonna ma holokinetyczne chromosomy, bez przewężenia pierwotnego. Tłustosz łapie drobne owady, klejąca, aktywna pułapka, liść zagina się, ma duże włoski ze śluzem, małe z enzymami, łapie małe owady np. mrówki i muszki.

Niektóre mięsożerne łapią i zabijają owady, które jedzą pluskwiaki i dają odchody do pułapki. Stylidium sp. jest zagrożony, ma pułapki zatrzaskowe. Mleczniki zamykają blaszką liściową, mają na niej włoski z enzymami, pływacz średni U. intermedia ma pęcherzyki, rośnie na śląskich torfowiskach, U. pubescens ma włoski w kształcie litery H,  pułapce żyją glony, enzymy robią włoski, glon robi enzymy egzogenne. Pułapki zastępują korzenie u Gemala sp. z Madagaskaru, dodatni geotropizm, pułapka ma szyjkę i komorę, są dwa ramiona, po których idzie owad.