Drożdżówka na śniadanie

Wbrew obecnej modzie żywieniowej drożdżówka jest dobrym pokarmem, ma nie tylko cukier i mąkę, czyli łatwo strawne źródło czystej energii, ale i jaja-źródło lecytyny, witamin rozpuszczalnych w tłuszczach i białek, drożdże mające witaminy z grupy B oraz owoce.

Oczywiście ludzie z cukrzycą i insulinoopornością nie powinni jeść dużej ilości cukrów prostych, które krążą w ich krwi uszkadzając narządy, ale zdrowi ludzie jak najbardziej mogą.

Są osoby, dla których drożdżówka to wymarzony pokarm. Ludzie wstający wcześnie rano, mający do pracy na 6 czy 7. Rano wielu z nas odczuwa jadłowstręt a drożdżówka łatwo wchodzi. Drożdżówka dodaje energii na wiele godzin, to prawda, że szybko przechodzi przez układ pokarmowy, łatwo się trawi i szybko przenika do krwi, to prawda, że u zdrowych ludzi insulina obniża poziom glukozy do wartości ok. 100 ml/dl, ale ta glukoza nie znika, zostaje spolimeryzowana do glikogenu w wątrobie i mięśniach, skąd glukagon stopniowo wydobywa glukozę do krwi. Dużo cukrów prostych daje spory zapas glikogenu, który odżywia organizm przez wiele godzin.

Komórki alfa trzustki robią glukagon, beta insulinę, oba hormony krążą we krwi cały czas, ich proporcje zmieniają się w czasie doby, poziom insuliny rośnie po posiłku, glukagonu podczas postu. Dzięki glukagonowi korzystamy z zapasów glikogenu, dopiero, gdy ilość glikogenu spada czujemy głód.

Druga grupa ludzi to pracownicy fizyczni, solidny posiłek nie da sił do pracy, ponieważ i tak krew odpłynie z mięśni do jelit, a ruch tylko spowoduje torsje i człowiek jedynie zasłabnie albo zwróci, ale drożdżówka szybko przechodzi z żołądka do jelit, gdzie jest trawiona, cukier zmienia się w glikogen, wysiłek powoduje wzrost produkcji glukagonu, glikogen szybciej się rozkłada, szybciej zużywa i szybciej człowiek głodnieje, ale wykorzystuje zjedzoną bułeczkę.

Praca umysłowa wolniej wykorzystuje paliwo z drożdżówki, fizyczna szybciej. Drożdżówka jest dobra jako drugie śniadanie. Oczywiście nie może być podstawą diety, ma mało owoców, są przetworzone termicznie, nie ma błonnika potrzebnego bakteriom jelitowym, nienasyconych kwasów tłuszczowych, bazą pożywienia muszą być warzywa i owoce, które mają wszystko oprócz witaminy B12, potem pieczywa, głównie pełnoziarniste, w tym procent białego z drożdżówkami, kasze, ziemniaki, orzechy, nasiona, pestki, kiszonki, nabiał. Ludzie chorzy na celiakię muszą zrezygnować z tradycyjnych rodzajów mąki na rzecz wypieków bezglutenowych. Za to przy chorobie Leśniewskiego Crohna i przy wrzodziejącym zapaleniu jelit oraz podczas zatruć i infekcji rotawirusowych wskazane jest białe pieczywo